در راه او شکسته دلى مى‏خرند و بس

 

سبحان اللّه آدمى را روى در عالم دهند

 اگر سیر بخورد گویند مست است

 و اگر گرسنه باشد گویند دیوانه

 و اگر ترک دنیا و علایق آن نماید گویند «رهبانیّة ابتدعوها»

 و اگر به علایق دنیا آلوده بود گویند «إنّما أموالکم و أولادکم فتنة» 

و اگر خفته است مردار است و اگر بیدار است متحیّر در کار،

 اگر گرد معرفت گردد گویند «و ما امروا إلّا لیعبدوا اللّه مخلصین»

 و اگر از هر دو کناره گیرد گویند «و ما خلقت الجنّ والإنس إلّا لیعبدون»

 اگر خواهد تحصیل شناختن پروردگار کند گویند «ما للتّراب وربّ الأرباب»

 و اگر ترک معرفت نماید گویند «کنت کنزاً مخفیّاً فأحببت أن اعرف»

 اگر شفیع طلبد «لایشفعون إلّا لمن ارتضى» خطاب شنود،

 اگر نومید شود گویند «لاتقنطوا»

 و اگر ایمن شود فرمایند «أفأمنوا مکراللّه»

 و اگر فارغ نشیند خطاب آید که «والّذین جاهدوا فینا لنهدینّهم سبلنا»

 و اگر جهد کند ندا رسد که «یختصّ برحمته من یشاء»

 و اگر فریاد کند گویند «لایسئل عمّا یفعل و هم یسئلون»

 در راه او شکسته دلى مى‏خرند و بس

خزائن _ ملا احمد نراقی به تحقیق، تصحیح و تعلیق حضرت علامه حسن زاده آملی